Ապարանի ջրամբարը կամ Ապարանի լիճը արհեստական ջրամբար է՝ տեղակայված Արագածոտնի մարզում, Քասաղ գետի վերին հոսանքում, Քուչակ և Եղիպատրուշ գյուղերի մինջև։

Ջրամբարի ընդհանուր մակերեսը 7,9 քառակուսի կիլոմետր է, ընդհանուր ծավալը՝ 91 միլիոն խորանարդ մետր, օգտակարը՝ 81 միլիոն խորանարդ մետր, ջրթողունակությունը վայրկյանում 18 խորանարդ մետր։ Ջրամբարի ամբարտակը հողային է, բարձրությունը՝ 50 մ, երկարությունը՝ 200 մ։

Ապարանի ջրամբար են թավում Քասաղ, Վարդենիս, Լուսագյու, Քուչակ և Եղիպատրուշ գետակները՝ սնելով ջրամբարը։ Ամբարված ջուրն օգըագործվում է ոռոգման համար։

Ջրամբարի հիմնական ձկնատեսակը կողակն է, այստեղ է բուծվել նաև Սևանի իշխանը և սիգը և ծածանը։ Վերջին տարիներին յստեղ բուծվել է նաև խեցգետինը։

Սուրբ Պողոս – Պետրոս եկեղեցի

Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին գտնվում է Արագածոտնի մարզի Ապարանի ջրամբարի ձախ ափին, որոշակի թեքության վրա։ Վերջինս բազիլիկ հատակագծով եկեղեցի է և կառուցվել է 5-րդ դարում։

Զովունիի Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին հայ ճարտարապետության մեջ եկեղեցական շենքի նոր տիպի՝ գմբեթավոր դահլիճի առաջին օրինակն է։ Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին վերանորոգվել է 1896-ին, քարե կտուրի փոխարեն ծածկվել է փայտով։ 20-րդ դարում քանդվել են եկեղեցու ծածկը և հարավային պատը։

1962-1967 թթ-ին Ապարանի ջրամբարի շինարարության պատճառով Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցու արևելյան կողմում եղած 4-5-րդ դարերի Թուխ Մանուկ փոքրաչափ բազիլիկ տիպի միանավ եկեղեցին և հարավային կողմում եղած 5-րդ դարի Սուրբ Վարդան մատուռ-դամբարանը 1967 թ-ին տեղափոխվել են գյուղի արևելյան կողմում գտնվող Խաչեր կոչվող հատվածը և իրենց պահպանված չափով վերաշարվել։ Սուրբ Պողոս-Պետրոս եկեղեցին, ցավոք, մնացել է նույն տեղում և 1967 թ-ից սկսած տարեկան 3-4 ամիս մնում է ջրային տարածքի մեջ։

Հոդվածը կազմվել է ArmLand ակումբի դիտարկումների և հավաքագրած նյութերի հիման վրա։

Լուսանկարները՝ Գոհար Սարգսյանի