820ք/կմ տարածք զբաղեցնող այս լեռը Հայաստանի Հանրապետության ամենաբարձր կետն է, որը հասնում է 4090 մ բարձրության: Այն հանգած հրաբուխ է, որն ունի 4 գագաթ: Ամենաբարձրը հյուսիսային գագաթն է՝ 4090 մ, հետո արևմտյան՝ 4001 մ, որին հետևում է արևելյանը՝ 3916 մ, ապա հարավայինը՝ 3879 մ:

Հրաբխի խառնարանը վերածվել է սառցե մի լճի: Արագածի շրջակայքում կան մի քանի լճեր, որոնք ձևավորվել են հենց լեռան ձնհալներից: Խոշորներից մեկը Քարի լիճն է, որի տրամագիծը կազմում է 1150մ և այն գտնվում է 3207 մ բարձրության վրա:

Լեռան ժայռային մասն իրենից ներկայացնում է տուֆի բազմագույն երանգներով ծածկ՝ մուգ կարմիր, մանուշակագույն, վարդագույն, սև ու դեղնագույն: Արևելյան և հյուսիս-արևելյան հատվածները պատված են բազալտով: Լեռան ճակատային հատվածը պատված է լավայից գոյացած մակերեսով, որը հարթ է և տարիների ընթացքում ջրի, քամու և այլ ազդեցություններից ձևավորել է գեղեցիկ աստիճանաձև ծածկույթ:

2. Խուստուփ

Բարգուշատի լեռների մաս է կազմում նաև Խուստուփ լեռը, Կատար լեռնազանգվածի հետ միասին: Խուստուփի երկարությունը կազմում է 44 կմ, իսկ առավելագույն բարձրությունը 3201 մ:

Խուստուփը գտնվում է Սյունիքի մարզում՝ Կապանից ոչ շատ հեռու: Լեռը կազմված է հրաբխածին և նստվածքային ապարներից: Ունի հարուստ բուսականություն, հյուսիս-արևելյան հատվածն անգամ անտառածածկ է: Լեռան լանջերին կան նաև քարանձավներ ու քարափներ: Վերջին 100 մետրը ժայռոտ է։ Խուստուփը հաճախ պատվում է առատ ձնով, որի հալոցքի հետևանքով առաջացել է Վաչագան գետը: Գագաթից աննկարագրելի տեսարան է բացվում դեպի Զանգեզուրի անվերջ ձգվող լեռնաշղթան և Սյունիքի հպարտ բարձրավանդակը

Խուստուփի անվանման հիմքում ընկած «խութու» բառը նշանակում է աղոթք: Լեռը համարվում է սուրբ լեռ: Այն միշտ եղել է աղոթատեղի և ուխտագնացության ուղղություն: Խուստուփը ևս մեկ առանձնահատկություն ունի. Գարեգին Նժդեհի մասունքները թաղված են Խուստուփի լանջին գտնվող Կոզնի աղբյուրի մոտ: Այդտեղ տեղադրված է իր կիսանդրին, որի հայացքը սևեռված է դեպի սյունյաց բարձունքները։ Եվ ինչպես կասեր նա՝ հենց այդ հպարտ բարձունքների վրա է հայ ազգի փրկությունը։

3․ Աժդահակ

Այս հրաբխային կոնը համարվում է Գեղամա լեռնաշղթայի ամենաբարձր գագաթը։ Բարձրությունը 3597 մ է։  Գեղամա լեռնաշղթայում կան 50-ից ավել հանգած հրաբուխներ և ժայթքումների արդյունքում գոյացած մեծ ու փոքր խառնարանային լճեր։ Հնում տարածաշրջանում տարածված է եղել Գեղամա անվանումը (Գեղամա ծով՝ Սևան, Գեղամա լեռներ)։ Վերջինս եղել է Հայկ Նահապետի ծոռը։

Քաղաքակրթությունից հեռու, վայրի կանաչ անվերջ թվացող մարգագետիններ, որտեղ ապրիլ-մայիս ամիսներին իրենց անասունների հետ յայլաներ են բարձրանում եզդի հովիվները։ Եվ այդ ներդաշնակության մեջ կտրուկ իր բոցավառ փեշերն է փռում վիթխարի և հուժկու Աժդահակը, որի քաոսային գույները ասես ճեղքելով պայքար սկսեն այդ ներդաշնակության դեմ։ Մի ակնթարթ թվում է, թե գտնվում ես Երկրից հեռու ուրիշ մոլորակի վրա, որտեղ չի գործում ժամանակի և տարածության օրենքները։

Ամենագեղեցիկ դիտակետը տեսնելու Աժդահակը իր ամբողջ գեղեցկությամբ դա Կարմիրկատարի գագաթն է, որը նույնպես ունի կարմիր գույն։ Ե՜վ Կարմիրկատարը, և՜ Աժդահակը ունեն խառնարանային լճեր։ Աժդահակի խառնարանային լիճը 1 րոպեյում մի քանի անգամ փոխում է իր գույները։ Լավ եղանակի դեպքում գագաթից երևում է Սևանա լիճը, Ակնա լիճը, Վանքի լիճը և մեկ ուղղությամբ Հատիսը, Արան և Արագածը։

Աժդահակի գագաթ բարձրանում են տարբեր ճանապարհներով։ Դասականը դա Պայտասար- Կարմիրկատար- Աժդահակ երթուղին է։ Արշավի սկիզբը տրվում է 3000-3100 մ բարձրությունից՝  Պայտասար լեռան ստորոտից։ Խմբային արշավների դեպքում ճանապարհի մի մասը անցնում ենք բեռնատար մեքենաներով, իսկ անհատական արշավների՝ ամենագնաց մեքենաներով։

4․ Սառցապատ